====BİLMEZDİK=====

Farklı farklı tenle geldik.
                Tanrı bilmez, kul bilmezdik.
                Çıplak bir bedenle geldik.
               Aba, hırka, şal bilmezdik.

Baykuş kızıl güle konmuş,
                Bülbül kendin ölü sanmış,
                Çarşı, pazar çöle dönmüş,
                Biz Leyla’sız çöl bilmezdik.

Kerem düştü korda yandı.
                Ferhat dağlara tırmandı.
                Muhabbetler hep candandı.
                Asla kıyl-ü kal bilmezdik.

 İnsan olmaz, insan üzen
                 Mürşittir müşkülü çözen,
                 Yaşıyorduk kara düzen
                 Perde bilmez, tel bilmezdik.

 Dostluk Cem’ine çağrıldık
                 Çevrildik Hakk’a doğrulduk
                 Hep gam kederle yoğrulduk
                 Şeker, şerbet, bal bilmezdik.

 Her gelen içini döktü.
                 Efkâr, derûnumu yaktı.
                 Ayrımız, gayrımız yoktu.
                 Hep içtendik, rol bilmezdik.

 Can gözümüz açtık, gördük.
                 Yaralara merhem sürdük.
                 Kim ne söyler, hep duyardık.
                 Konuşmazdık, dil bilmezdik.

 Don yamalı, çorap yırtık.
                 Kovana bir çomak dürttük.
                 Kusuru kusurla örttük.
                 Erkân bilmez, yol bilmezdik.

 Dalda sararsa bir yaprak,
                 Hemen kucak açar toprak.
                Hayranî’yim bizi sor, bak
                Biz kimseyi el bilmezdik.

 

Sefil Hayranî/Mehmet KORKMAZ