CEHALET Doğum sancıları çekerse güneş, Karanlık afaktan doğar CEHALET. Yok olur, her kimde yoksa kor ateş. Yollarına dağlar yığar CEHALET. Bozuldu mu günün narin dokusu. Yayılmaya başlar, hüzün kokusu. Bir gün bize kurar, hain bir pusu.  Ekmek teknemize siğer CEHALET. Kurtulmak için, bu kötü yazgıdan, Ödün verme, ufkundaki çizgiden. Sakın ha düşürme dilden, ezgiden, Yoksa özgürlüğü sağar CEHALET. Balığın kanması mümkün mü sudan? Yeter bunca gaflet, uyan uykudan. Aç gözün, bigâne kalma pusudan. Yoksa durmaz dalar zağar, CEHALET.  Hayranî’nin kırık kanadı, kolu. Dünyada tek varı, bir yırtık çulu. Aydınlatmak gerek karanlık yolu. Yoksa cümlemizi boğar CEHALET. Sefil Hayranî/ Mehmet KORKMAZ