=====GİTSİN======= 

Gel artık şu derbeder ahvalimin,
               Bir hal çaresine bakıver gitsin.
               Zulüm ile abâd olan zalimin,
               Tahtını başına yıkıver gitsin.

Ne derdi var bize kin güdenlerin,
              Suçları neydi şu genç bedenlerin,
              Yoksulun hakkını gasp edenlerin,
              Ocağına incir dikiver gitsin. 

İnsansın, hayvandan olmalı farkın,
              Çekinir gibisin, kimden bu korkun?
              Hep ezenden yana dönen şu çarkın,
              Tekerine çomak sokuver gitsin.

Zulme karşı dik dur, yükselt avazın
              Terk et hüznü, gülsün baharın yazın
              Bir tas kaynar suyu şu madrabazın,
              Başından aşağı döküver gitsin.

Cahil cühelâyla doldu dört yanım,
               Unutmuş gülmeyi çeşm-i giryânım.
               İnsan donundaki kalb-i şeytanın,
               Boynuna tasmayı takıver gitsin.

Döşteki yarayı kimseye demem
               Derûnum ağlarken asla gülemem
               Feryatla geçen bir hayat istemem
               Ömür ipliğimi büküver gitsin.

Mazlum halkı defterden silenlerin
               Kardeş kavgasından haz alanların
               Uzaktan bakıp kıs kıs gülenlerin
               Hemen ensesine çöküver gitsin

Su yoktur, görünür kuyunun dibi
              Uyuyor bu mülkün gerçek sahibi
              Serçeşmeden akan ab hayat gibi
              Gönülden gönüle akıver gitsin

Sakın boyun eğme dik tut başını
               Zulmete karşı sürdür savaşını
               Sefil Hayranî’nin dertli döşünü,
               At, kor ateşlerde yakıver gitsin.

Sefil Hayranî/ Mehmet KORKMAZ