=====GİTSİN=======
Gel artık şu derbeder ahvalimin,
Bir hal çaresine bakıver gitsin.
Zulüm ile abâd olan zalimin,
Tahtını başına yıkıver gitsin.
Ne derdi var bize kin güdenlerin,
Suçları neydi şu genç bedenlerin,
Yoksulun hakkını gasp edenlerin,
Ocağına incir dikiver gitsin.
İnsansın, hayvandan olmalı farkın,
Çekinir gibisin, kimden bu korkun?
Hep ezenden yana dönen şu çarkın,
Tekerine çomak sokuver gitsin.
Zulme karşı dik dur, yükselt avazın
Terk et hüznü, gülsün baharın yazın
Bir tas kaynar suyu şu madrabazın,
Başından aşağı döküver gitsin.
Cahil cühelâyla doldu dört yanım,
Unutmuş gülmeyi çeşm-i giryânım.
İnsan donundaki kalb-i şeytanın,
Boynuna tasmayı takıver gitsin.
Döşteki yarayı kimseye demem
Derûnum ağlarken asla gülemem
Feryatla geçen bir hayat istemem
Ömür ipliğimi büküver gitsin.
Mazlum halkı defterden silenlerin
Kardeş kavgasından haz alanların
Uzaktan bakıp kıs kıs gülenlerin
Hemen ensesine çöküver gitsin
Su yoktur, görünür kuyunun dibi
Uyuyor bu mülkün gerçek sahibi
Serçeşmeden akan ab hayat gibi
Gönülden gönüle akıver gitsin
Sakın boyun eğme dik tut başını
Zulmete karşı sürdür savaşını
Sefil Hayranî’nin dertli döşünü,
At, kor ateşlerde yakıver gitsin.
Sefil Hayranî/ Mehmet KORKMAZ
|