BİR DEVRİYE (DOLANDIM)
Has bahçenin gonca gülüne âşık,
Şeyda bülbül gibi zâra dolandım.
Yar, boynuma taktı zülfü dolaşık,
Mansur gibi nice dâr’a dolandım.
Eyyûb idim, dert elinden perişan.
Nil oldum, ummana varıp karışan.
Cebbâr Nemrut ile cenge girişen,
Ol İbrahim oldum, nâr’a dolandım.
İlyas oldum, Hızır ile buluştum.
Selman ile Cem’de lokma bölüştüm.
Güvercin donunda nice dolaştım,
Hacı Bektaş gibi Pir’e dolandım.
Nice hayal kurdum, hülyaya daldım.
Şu deli gönlümü sevdaya saldım.
Yitirdim aklımı divâne oldum.
Boşuna gezdim, bir süre dolandım.
Bad-ı saba gibi seher zamanı,
Estim, unutmadım ahd-û peymânı.
Mecnûn oldum, gezdim çölü Yemen’i.
Ol Leylâ gibi bir yâr’a dolandım.
Ben Pir’e ikrar vermişim ezeli,
Süleyman oldum, konuştum kuşdili.
Bir zaman asayla bölerdim, Nil’i.
Musa oldum, nice Tûr’a dolandım.
Fatıma Ana’nın eteğin tuttum.
Veysel Karan oldum, çok deve güttüm.
Gâh bezirgân oldum, çok meta sattım.
Gâh zarara, gâhî kâra dolandım.
Anamın rahminden geldim, huzura.
Çok hata eyledim, bakma kusura.
Yusuf idim, sultan oldum Mısır’a.
Züleyha’nın ardı sıra dolandım.
Aklıma hep güzel şahı düşürdüm.
Vardım, dergâhına özüm pişirdim.
Gâhî dağ başında yolum şaşırdım.
Tipiye, borana, kara dolandım.
Senden gayrısına salmadım, özüm.
Sen, olmazsan kaplar içimi hüzün.
Bir gün bile olsun gülmedi yüzüm.
Çok ah çektim, efkâra dolandım.
Hasan’la Hüseyn dede kucağında.
Biri sol yanında, biri sağında.
Bülbül oldum, öttüm Gülşen bağında.
Gâhî güle gâhî hâr’a dolandım.
Kardeşlik dururken bu kemlik niçin?
İnsan ol, insana kemlikten kaçın.
Bir tek kusurumu gidermek için,
Ardı sıra yüz bin kere dolandım.
Şit idim, Âdem’in sulbûnden geldim.
Bir zaman Nuh oldum, tufana daldım.
Bir zaman bu mülke İbrahim oldum.
Önce sır, sonra aşkâra dolandım.
Bazen Yakup oldum, Yusuf’u sordum.
Vardım, Şah Merdan’a divana durdum.
Bazen Kârun oldum, itibar gördüm.
Bazen, cebimde beş para dolandım.
Felek beni attı, gurbet ellere.
Hasret kaldım, dost dost diyen dillere.
Telli turna gibi düştüm yollara,
Yemen, Hicaz bilmem nere dolandım.
Ben, babamdan babam, gelmiş dedemden.
Hayli kan, yaş aktı dertli didemden.
Sefil Hayranî der, böyle gördüm ben.
Yoruldukça dura dura dolandım.
SEFİL HAYRANİ / MEHMET KORKMAZ
